Wojciech Fangor

Ur. 15 listopada 1922 w Warszawie, zm. 25 października 2015 tamże – malarz, grafik, rzeźbiarz.
Studiował u Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego,  w 1946 roku uzyskał dyplom na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Na początku swojej drogi artystycznej tworzył dzieła w duchu realizmu socjalistycznego. Po śmierci Józefa Stalina w 1953 roku odszedł od  socrealizmu i zwrócił się ku sztuce awangardowej.  Był jednym z założycieli i jednocześnie jednym z istotniejszych twórców Polskiej szkoły plakatu.
W roku 1961 opuścił Polskę, kierując się na zachód, do RFN ( 1964-1965 ) ,  dalej do Anglii ( 1965-1966 ),  ostatecznie w roku 1966 zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. . Do Polski powrócił na stałe w 1999 roku.
W 1970 roku, jako jedyny dotychczas polski artysta, miał indywidualną wystawę w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. W latach 60. i 70. stworzył serię obrazów z charakterystycznymi kołami i falami, wywołujących efekty optyczne, podobne do uzyskiwanych w sztuce op-artu.

Zmarł 25 października 2015  w Warszawie. 3 listopada został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

W 2014 roku został laureatem nagrody im. Jana Cybisa.