Pejzaż

Tadeusz Dominik

Ur. 14 stycznia 1928 w Szymanowie, zm. 20 maja 2014 w Warszawie – polski malarz, grafik, rzeźbiarz, twórca tkanin artystycznych i ceramiki.

W latach 1946-1951 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1953 w pracowni prof. Jana Cybisa.  Był stypendystą Rządu Francuskiego (1958-1959) i Ford Foundation (1961-1962). Nauczał na warszawskiej ASP, dwukrotnie, w latach 1971-1974 i 1987-1989, był dziekanem Wydziału Malarstwa macierzystej uczelni. Debiutował w 1951 roku na VII Wystawie Plastyki w Radomiu. Jego pierwsza wystawa indywidualna odbyła się w Zachęcie w 1957 roku..Jego malarstwo łączy w sobie abstrakcyjne formy z przyrodą i tradycją polskiego koloryzmu.

Malarstwo Tadeusza Dominika cechuje styl, który łączy w sobie abstrakcyjne motywy inspirowane przyrodą z tradycjami polskiego koloryzmu.

Ważniejsze wystawy

Guggenheim International Award (Nowy Jork, 1958),  Galeria Lambert (Paryż, 1959), Galerie für Moderne Kunst Varrelbisch (Hamburg, 1988), Stara Kordegarda (Warszawa, 1988), Gallerie Lanterna (Sztokholm, 1990), Muzeum Archidiecezji Warszawskiej („Tadeusz Dominik i uczniowie”, 1992) i  Expo ’92 (Sewilla).

Prace  w zbiorach Muzeów Narodowych: w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie, a także w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Museo de Bellas Artes w Caracas, Galerii Albertina w Wiedniu, Stedelijk Museum w Amsterdamie oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.