( ur. 1933 Warszawa – zm. 2019 tamże )

Barbara Levittoux-Świderska zyskała rozgłos w latach 60. XX wieku, kiedy tekstylia weszły do ​​głównego nurtu sztuki współczesnej. Podobnie jak inne polskie artystki tworzące tkaniny Magdalena Abakanowicz i Jolanta Owidzka, Barbara Levittoux-Świderska podążała za wschodnioeuropejską tradycją.  Wykorzystywała lokalnie pozyskiwane materiały i wiejskie praktyki, aby kształtować nowe metody i formy  sztuki tekstylnej.

Studiowała malarstwo i gobelin (odpowiednio w 1958 i 1959 r.). Przez ponad pół dekady Levittoux-Świderska stworzyła spójną całość rzeźb i obrazów. Dzieła skupione się na materialności, strukturze i formie nadały nowy wymiar polskiej sztuce tekstylnej. Jej wczesna praktyka skupiała się głównie na malarstwie, przedstawianiu prostych, codziennych przedmiotów zestawionych z geometrycznymi bryłami i czystymi, minimalistycznymi liniami.

Wystawy

Twórczość Levittoux-Świderskiej  szeroko eksponowano od początku lat 60., kiedy po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych,  brała udział w ważnych wystawach zbiorowych w prestiżowych instytucjach Warszawy, m.in. w Muzeum Narodowym, Muzeum Historycznym, Pałacu Kultury i innych. regionalne państwowe galerie sztuki.
W latach 1966 – 2013 zrealizowała ponad 40 indywidualnych wystaw swoich prac, brała udział w licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, w szczególności ”Struktury włókniste z polskiej nowej fali artystów tekstylnych ”, które gościły w różnych miejscach w Stanach Zjednoczonych. w tym Smithsonian Institute w Waszyngtonie, DC.
Jej prace były prezentowane na ważnych biennale poświęcone sztuce włókienniczej, w tym na Międzynarodowych Biennale Tkaniny w Lozannie w 1975, 1985 i 2009 roku, a także była uwzględniana w każdej edycji Międzynarodowego Triennale Tekstyliów organizowanego przez Muzeum Centralne Łodzi, od jej powstania w 1975 roku do ostatniego udziału w 2012 roku.

Prace w kolekcjach

Jej prace znajdują się w znaczących zbiorach prywatnych i muzealnych, w tym m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie i Poznaniu oraz Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.

W 2010 roku otrzymała dożywotnią nagrodę za osiągnięcia w dziedzinie tekstyliów.